EY DOST SENİN AŞKIN ODU

Ey dost senin aşkın odu,
Ciğerim pâre baş gelir.
Aşkından yanar yüreğim,
Yandığım bana hoş gelir.

Aşkın oduna yandığım,
Ağlamak oldu güldüğüm.
Dost sana zârı kıldığım,
Münkirlere savaş gelir.

Söyler isem sözüm savaş,
Söylemezsem ciğerim baş.
Cihan doludurur kallâş,
Her birinden bir taş gelir.

Gör nice taşlar atılır,
Dost için başlar tutulur.
Gelir gönüle batılır,
Hâlimize haldaş gelir.

Bizim hâlimizden bilen,
Kimdir aşka münkir olan?
Bizim sevdiğimiz Hak’tır,
Bu halka göz ü kaş gelir.

Nice nice salâtinler,
Zebûn olur aşk elinde.
Her kim bu yola düşerse,
O bu yola yavaş gelir.

Erenler buna kalmadı,
Vardı yoluna durmadı.
Hakk’ı gerçek sevenlere,
Cümle âlem kardaş gelir.

Miskin Yunus bil özünü,
Dosta açıp şu gözünü.
Hangi burçtan bakar isen,
O sultana güneş gelir.

 
Yunus Emre (k.s)